Παραζαλισμένη όλη η Ελλάδα παρακολουθεί τα σενάρια της καταστροφής και της σωτηρίας χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί σε ποιο από τα δυο πρέπει να δώσει βάση. Η αξιολόγηση των σημερινών συνθηκών και των προοπτικών του μέλλοντος δεν είναι ασφαλώς εύκολη υπόθεση, εδώ ολόκληροι υπουργοί, διαπρεπείς οικονομολόγοι και διάσημοι γκουρού δεν μπορούν να βγάλουν άκρη και οι απόψεις τους μοιάζουν με τη μέρα και τη νύχτα.Στέγνωσε η αγορά από ρευστό, οι νέες περικοπές μισθών και συντάξεων επιταχύνουν το κύμα πτωχεύσεων και είναι γενική η πεποίθηση ότι τα χειρότερα δεν έχουν έλθει ακόμη. Η κοινωνία δείχνει εξαντλημένη από την κακή της μοίρα, η ανεργία θερίζει και τα συσσίτια κερδίζουν συνεχώς νέους τροφίμους.
Που πηγαίνουμε μέσα σ αυτή μαυρίλα και που θα καταλήξει αυτή η κατάσταση είναι το ερώτημα που βρίσκεται σε όλων τα χείλη. Οπου και να κοιτάξεις βλέπεις αγωνία και πανικό, το αύριο φαίνεται πιο σκοτεινό και οι ειδήσεις πού ΄ρχονται είναι η μια πιο χειρότερη από την άλλη. «Ερχεται η καταστροφή» λένε όσοι κοντράρουν το μνημόνιο, «η έξοδος από την κρίση είναι εφικτή» λένε κάποιοι άλλοι που θέλουν να τονώσουν το πεσμένο ηθικό.
Η κατάσταση θυμίζει το γνωστό «η εγχείριση πέτυχε, ο ασθενής πέθανε» και είναι βέβαιο ότι όσοι μπορέσουν να σωθούν σ αυτή τη τρικυμία, θα ζήσουν και καλύτερες μέρες στο μέλλον, το κοντινό ή το απώτερο. Ισως αυτή η ελπίδα μας κρατήσει όρθιους, ίσως αυτή η ελπίδα διαψεύσει τελικά τις Κασσάνδρες.
Η ελπίδα, ίσως η τελευταία, τώρα λέγεται Συμβούλιο Κορυφής στα τέλη Μαρτίου με την εκτίμηση ότι η φράου Μέρκελ δεν θα επιμείνει στη θανατική καταδίκη της Ελλάδας. Ότι ο αργός θάνατος θα ανακοπεί καθώς σε κανένα δεν συμφέρει μια ημιθανής χώρα με κίνδυνο να αρχίσει το ξήλωμα του ευρώ και της ΕΕ. Ολοι θα βγουν χαμένοι από μια τέτοια εξέλιξη που κανείς δεν εύχεται και στο τέλος θα επικρατήσει η σύνεση και η λογική.
Ας σωθεί πρώτα η χώρα και μετά θα υπάρχει καιρός να κλείσουν και οι εωτερικοί λογαριασμοί. Δεν θα μπορέσουν να τη βγάλουν καθαρή όσοι μας έφεραν σ αυτή την κατάσταση και πρώτοι απ όλους οι πολιτικοί που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης. Είτε τα φάγαμε μαζί, είτε τα έφαγαν χώρια, είτε υπάρξει δικαστική καταδίκη, είτε όχι, έχουν καταδικαστεί από το λαό κι αυτό θα φανεί στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.
Πηγή : http://www.sofokleous.gr/
