13.5.11

La Luna







Scende la notte, tranquillità .Piano il buio respira .Solo la luna veglierà .Con argento ci coprirà .Dal grande cielo splenderà .Solo la luna veglierà. La luna della notte dolcemente ci proteggerà .La luna della notte dolcemente ci proteggerà .Scende la notte, e lei è la .Su tutto'l cielo lei regna .Con gentilezza lel guarderà illuminando la sera .Con gentilezza lel guarderà illuminando la sera .La luna della notte dolcemente ci proteggerà .La luna della notte dolcemente ci proteggerà .Luna non veglierà fuggirà.. Luna scomparirà 

The night falls, silence .The darkness breathes quietly . Just the moon will be awake.. It will cover us with silver. It will shine from the great sky .Just the moon will be awake .The moon of the night will sweetly protect us .The moon of the night will sweetly protect us .The night falls, and it is there. It reigns over the whole sky .It will watch us with kindness illuminating the evening .It will watch us with kindness illuminating the evening. The moon of the night will sweetly protect us. The moon of the night will sweetly protect us .The moon will not be awake it will flee. The moon will vanish









Εν’ ασημένιο κέρμα το φεγγάρι, που κάποτε τινάξαν στο διάστημα οι θεοί, κορώνα γράμματα την τύχη παίζοντας αυτού του κόσμου, εν’ ασημένιο κέρμα που δεν έπεσε ποτέ, αλλ’ έμεινε εκεί, μετέωρο, στο χάος. Γι’ αυτό και δεν αποφασίστηκε ακόμα η τύχη αυτού του κόσμου, γι’ αυτό κι αδιάκοπα κοιτάμε με αγωνία το φεγγάρι, μην πάει και πέσει απ’ του χαμού μας την πλευρά. Του Αργύρη Χιόνη





Φεγγαρι συννεφα και θελω..... Τα ονειρα ειναι σκεψεις που δεν υλοποιηθηκαν ποτε, στοιχειά δηλαδη καποιων ξεπερασμενων θελω, ερχονται και φευγουν αγνοωντας την κατασταση που ισως δημιουργουν, αυτα τα θελω που πλεον στην ληθη περιπλανονται, βρηκαν τον τροπο να μας υπενθυμιζουν την καποτε υπαρξη τους, ενα ειδος αναστασης γυρευουν, καπου εκει ερχονται την στιγμη που το φεγγαρι παραπλανα με το χαλκινο φως του τα γκριζα συννεφα που ψαχνουν λιγο χρωμα, και σαν περνουν απο κοντα του και χανονται μοιαζει σαν να τα ''καταπιε'', τι ειδους ελευθερια ειναι αυτη που εχει η φυση αγνοωντας τους ιδιους τους κανονες που η ιδια δημιουργει, και τοτε λοιπον αυτα τα θελω ερχονται, να σου θυμισουν οτι δεν επραξες αυτα που ηθελες, αλλα αυτα που επρεπε, κι εσυ σαν τα συννεφα που καποια λαμπρη οφθαλμαπατη σε θαμπωσε ή σε απετρεψε σε εκλεψε απο την πορεια σου και σε κατατροπωσε. Εγω δεν ζω εδω,ζω οπου ξεχαστω κι οπου περνα ο ποταμος μου.......... Του Κων.Καβάφη





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...