"Κεριά", Κ . Π. Kαβάφης
Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμένα — χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια. Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων· τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά. Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά. Δεν θέλω να γυρίσω να μη δω και φρίξω τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
............................................
"Candles"
The days of the future stand in front of us Like a line of candles all alight---- Golden and warm and lively little candles. The days that are past are left behind, A mournful row of candles that are out; The nearer ones are still smoking, Candles cold, and melted, candles bent., I don’t want to see them; their shapes hurt me, It hurts me to remember the light of them at first. I look before me at my lighted candles, I don’t want to turn around and see with horror How quickly the dark line is lengthening, How quickly the candles multiply that have been put out.
Constantine P. Cavafis (1863 - 1933 / Greece)
........................................
"Velas"
Los días del futuro están delante de nosotros
como una hilera de velas encendidas
-velas doradas, cálidas, y vivas.
Quedan atrás los días ya pasados,
una triste línea de velas apagadas;
las más cercanas aún despiden humo,
velas frías, derretidas, y dobladas.
No quiero verlas; sus formas me apenan,
y me apena recordar su luz primera.
Miro adelante mis velas encendidas.
No quiero volverme, para no verlas y temblar,
cuán rápido la línea oscura crece,
cuán rápido aumentan las velas apagadas.
Constantine P. Cavafy (1863 - 1933 / Grecia)
